آیین‌ها جزئی از فرهنگ هر جامعه به‌شمار می‌رود و نمایانگر تفاوت نگرش‌ها به جهان هستی و شیوه زیست مردمان آن جامعه است. فرهنگ عزاداری برای شهادت مظلومانه امام حسین(ع) و یارانش در حماسه کربلا که امروزه به‌صورت ویژه در آیین پیاده‌روی اربعین تجلی یافته، یکی از این آیین‌هاست. اجتماع میلیونی در اربعین حسینی به‌عنوان یکی از آیین‌های دینی، نقش، ظرفیت و کارکردهای متعددی دارد و می‌توان آن را از زوایای گوناگون بررسی کرد. یکی از این زوایا، کارکرد سیاسی اجتماعی اربعین است؛ اقتدارآفرینی و وحدت و انسجام از جمله کارکردهای سیاسی این حرکت و هویت‌بخشی و تقویت روح جمعی از کارکردهای اجتماعی آن محسوب می‌شود. بدیهی است که افراد گوناگون از خاستگاه تأیید یا انتقاد از این حرکت اجتماعی به تفسیر، تحلیل و تبیین مبانی، آثار و پیامدهای آن می‌پردازند. خبرنگار ایکنا از اصفهان به منظور واکاوی این موضوع، گفت‌وگویی با شریف لک‌زایی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی انجام داده است که متن آن را در ادامه می‌خوانید.
به گزارش اصفهان زیبا؛ چرایی افول تمدن اسلامی پس از اوج اقتدار آن، همواره ذهن اندیشمندان اسلامی را به خود مشغول کرده است. یافتن پاسخ این پرسش، به‌ویژه برای اندیشمندان مسلمانی که درصدد پی‌ریزی تمدن نوین اسلامی هستند، اهمیتی مضاعف دارد.
امام موسی‌صدر در میان متفکران معاصر به این موضوع توجه وافری داشته و فرازوفرودهای تمدن اسلامی و علل ضعف و عقب‌ماندگی جوامع اسلامی را در گفتارهای مختلف بررسی کرده که این مباحث در یکی از مجلدات مجموعه «گام‌به‌گام با امام» منتشر شده است.
بر این اساس، «اصفهان‌زیبا» در ایام ربوده‌شدن امام موسی‌صدر، این موضوع را در مصاحبه‌ای با شریف لک‌زایی، دانشیار گروه فلسفه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، مورد واکاوی بیشتر قرار داده است.
شریف لک زایی عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: امام صدر معتقد بود دولت باید مبتنی بر قواعد و قوانین ملی فعالیت کند و به گونه‌ای باید حرکت کند که بتواند محرومیت را از بین ببرد.