وی افزود: چنین ایدهها و آموزههایی ممکن است در فضای فقهی شیعه نیز وجود داشته باشد اما هیچگاه برجسته نشده با این حال آنچه میتواند این تفکر را از اقبال خارج کند نگاههای عقلی و فلسفی است.
لکزایی گفت: ممکن است آموزههای افراطی را به مبانی فقهی چه شیعه و چه اهل سنت برگردانیم اما طبیعتاً نمیتوان آن را به آموزههای عقلی و قرآنی که با نگاه عقلی و همهجانبه مسائل را مورد توجه قرار میدهد، برگرداند و آنچه توسط گروههایی مانند داعش ترویج میشود از فلسفه اسلامی دور است بنابراین مباحث عقلی میتواند به عنوان یک راه حل اساسی و ریشهای برای مقابله با این فضا به کار گرفته شود.
وی با بیان اینکه مراکز فکری مانند حوزههای علمیه تا حد مقدورات خودشان برای مقابله با جریانهای فکری افراطی اقداماتی انجام دادهاند، اظهار کرد: گفتوگوی علما چه در قالب برنامه و چه در قالب رفتوآمدها و حضور در محافل علمی میتواند بخشی از ابهاماتی که در این زمینه ایجاد شده را برطرف کند و نیز میتواند به ترویج آموزههای صحیح اسلامی منجر شود و علمای فرق اسلامی را به یکدیگر نزدیک کند.
استادیار گروه فلسفه سیاسی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی افزود: هرچند دولتها به ویژه در حوزه پشتیبانیهای مالی، نظامی و سیاسی میتوانند در این زمینه مؤثر باشند اما نقش علما از این حیث قابل توجه است که میتوانند برای مقابله با افراطیگری بین مذاهب هماهنگی به وجود بیاورد و خودشان راه حلهای غیر دولتی را سامان بدهند.
لکزایی در پایان تصریح کرد: با چنین رویکردی حمایتها از گروههای افراطی کاهش مییابد و همچنین افرادی که به خاطر جهل و عدم آگاهی به آموزههای اسلامی به این گروهها متصل میشوند، کمتر به این سمت میروند؛ این امور زمانی اتفاق میافتد که علما چه در داخل، چه در سطح منطقه و چه در سطح بینالمللی روابط و تعامل خود را با یکدیگر بیشتر کنند.