چاپ
دسته: گپ و گفت
بازدید: 74
یکی از اهداف اصلی و اساسی که می‌توانیم در واقع عاشورا از دیدگاه امام موسی صدر مطرح کنیم رسوا کردن نوعی از حکمرانی و سلسله‌ای از حکمرانان در طول تاریخ است که به نام دین حکومت می‌کنند اما این حکمرانی بر اساس آموزه‌های دینی تحقق پیدا نمی‌کند بلکه صرفاً ظاهری از دین وجود دارد. 

شریف لک‌زایی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، به مناسبت ماه محرم در سلسله مباحثی با عنوان «سفر شهادت» که به همت ایکنا و به صورت ویدیویی تولید شده است به بیان نکاتی درباره دیدگاه امام موسی صدر درباره عاشورا و نهضت امام حسین(ع) پرداخته است که فیلم و متن جلسه پنجم را می‌بینید و می‌خوانید؛

 
 
کد ویدیو 

یکی از فصل‌های درخشانی که در روایت امام موسی صدر از واقعه عاشورا وجود دارد نقد حاکمیت و نقد سیاست در فضای موجود خودش بود. در واقع حضرت امام حسین(ع) می‌‌خواهند یک نحو از حکمرانی را نهی و از یک نحو از حکمرانی دفاع کنند و بگویند از نگاه اسلامی و دینی، حکمرانی باید چگونه باشد؟ بنابراین یکی از اهداف اصلی و اساسی که می‌توانیم در واقعه عاشورا از دیدگاه امام موسی صدر مطرح کنیم رسوا کردن نوعی از حکمرانی و سلسله‌ای از حکمرانان در طول تاریخ است که به نام دین حکومت می‌کنند اما این حکمرانی بر اساس آموزه‌های دینی تحقق پیدا نمی‌کند بلکه صرفاً ظاهری از دین وجود دارد و دین ابزاری برای حکومت است.

هدف امام موسی صدر در بخشی از مباحثی که مطرح می‌کند و شاید فصل درخشانی درباره واقعه عاشورا باشد نقد حاکمان بنی‌امیه است. اینها در فضایی که امام ترسیم پیدا می‌کند انحرافی را در حکمرانی اسلامی و دینی به وجود آوردند که متأسفانه در طول تاریخ تداوم داشته است و واقعه عاشورا بر ضد این نوع از حکمرانی ایجاد شده است.

البته امام موسی صدر معتقدند این انحراف در حکمرانی بنی امیه باعث انحراف مردم هم می‌شود چون از قدیم هم یک مطلب بسیار مشهوری وجود دارد با این عنوان که «الناس علی دین ملوکهم» پس هرگونه که حکمرانان زندگی کنند تأثیر خود را بر جامعه می‌گذارد و مردم هم به آن سمت و سو حرکت می‌کنند، بنابراین انحراف بسیار مهمی از طریق حکمرانی نامطلوب شکل می‌گیرد.

به تعبیر امام موسی صدر برای اولین بار است که خلافت تبدیل به سلطنت می‌شود و به سمتی حرکت می‌کند که موروثی می‌شود و مردم در آن نقشی ندارند؛ در حالی که در دوره‌های قبلی به خصوص در برخی مواقع می‌توانیم رگه‌هایی قوی از حضور مردم در انتخاب حاکمان را مشاهده کنیم از جمله در واقعه انتخاب امام علی(ع) بعد از سه خلیفه قبلی، مردم حضور بسیار مؤثر و جدی دارند و این می‌تواند وجه تمایزی باشد که در نقد حکمرانی موجود از طرف امام حسین(ع) اتفاق می‌افتد و واقعه عاشورا رقم می‌خورد. البته این بحثی مبسوط است که بنده به همین مقدار اکتفا می‌کنم.

انتهای پیام