شریف لک زایی، با اشاره به اینکه همواره از حکمت متعالیه به عنوان یک فلسفه محض یاد شده است، اظهار داشت: امروزه در فضای جدیدی می خواهیم ظرفیت های سیاسی و اجتماعی این حکمت را مطرح کرده و از آن ها استفاده کنیم. وی توجه به رویکردهای بومی در جامعه و تلاش برای بازنگری در مبانی و بینش حاکم بر علوم انسانی را از اهداف این کتاب عنوان کرد و گفت: این اثر یک کار بنیادین و اولیه ای است که در کنار این اهداف، نگاهی نیز به بازسازی و احیای تمدن اسلامی داشته است.ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شریف لک زایی، با اشاره به اینکه همواره از حکمت متعالیه به عنوان یک فلسفه محض یادشده است، اظهار داشت: امروزه در فضای جدیدی می خواهیم ظرفیت های سیاسی و اجتماعی این حکمت را مطرح کرده و از آن ها استفاده کنیم.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، جلسه نقد و بررسی کتاب "مفهوم شناسی حکمت متعالی سیاسی" با سخنرانی دکتر شریف لک زایی و باحضور نویسنده کتاب، دکتر علیرضا صدرا، در سرای اهل قلم برگزار شد.
دکتر شریف لک زایی سخنانش را با بررسی دغدغه های تالیف چنین کتاب هایی آغاز کرد و گفت: به نظر می آید که ما در سال های اخیر و به خصوص در یکصد سال گذشته، در حوزه علوم انسانی با مشکلاتی جدی و بنیادین روبه رو بوده ایم که این دشواری ها و مشکلات به علوم سیاسی هم بالطبع سرایت کرده است.
وی مدعی بود که در یکصد سالی که از تولد و ترویج علوم سیاسی در ایران گذشته است، حتی فاقد یک نظریه در این علم در ایران بوده ایم.
لکزایی بااشاره به پیروزی انقلاب اسلامی و تاثیر آن در جریان های علمی کشور، ادامه داد: با انقلاب فضای جدیدی برای علوم اسلامی و علوم وحیانی به وجود آمد، به طوری که برخی از بزرگان بر این باورند که انقلاب نه تنها زندانیانی را از اسارت نجات داد، بلکه به آزادسازی علوم پرداخت که در نتیجه این آزادسازی، جامعه ما به رشد و توسعه رسید.
وی بااشاره مجدد به مشکلات بنادین در مبانی علوم انسانی، ادامه داد: بر همین اساس و با پشتوانه نیروی انسانی ای که تربیت شده بود، کارهایی در جهت تنظیم و تبیین مبانی علوم انجام گرفته است و اکنون به جایی رسیده ایم که می توانیم طرح جدیدی برای این علوم پی ریزی کنیم.
پژوهشگر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، بر این باور است که کتاب "مفهوم شناسی حکمت متعالی سیاسی" که نمونه ای از چنین طرح هایی برای تبیین مبانی علوم است، با این دغدغه انجام گرفته که بتواند از این طریق پشتوانه فلسفی سیاسی برای جامعه خود پی ریزی کند.
وی مدعی شد که این کار به این معنی نیست که ما آموخته های دیگر را کنار می گذاریم و از آنها استفاده می کنیم، بلکه بین این آموزه های تولید شده و آموخته ها، بحث تعامل را پیش خواهد کشاند.
لکزایی با بیان این مطلب که صرف ترجمه آثار دیگران و ترویج و ارائه آن در جامعه راه به جایی نخواهیم برد، ادامه داد: این ترجمه ها در صورتی انجام می گیرد که گاهی از سنت های خودمان غفلت می شود و به آنها توجهی نمی گردد، در حالی که می توانیم در کنار آموزه های سنتی خودمان، از ظرفیت های غربی نیز استفاده کنیم.
وی با اشاره به اینکه چنین طرح هایی، هم بازشناسی سنت های فکری است و هم از طرفی پس از آشنایی با این آموزه ها، در فضای جدیدی نیازهای جامعه ظهور و بروز می یابند، گفت: در این صورت است که دانش هایی تولید خواهد شد که این خلاء علمی در علوم انسانی از بین خواهد رفت.
این پژوهشگر حوزه علوم سیاسی بر این بارو است که از حکمت متعالیه همواره به عنوان یک فلسفه محض یادمی شود و در این باره افزود: ما امروزه در فضای جدیدی می خواهیم ظرفیت های سیاسی و اجتماعی این حکمت را مطرح کرده و از آن ها استفاده کنیم.
وی توجه به رویکردهای بومی در جامعه و تلاش برای بازنگری در مبانی و بینش حاکم بر علوم انسانی را از اهداف این کتاب عنوان کرد و گفت: این اثر یک کار بنادین و اولیه ای است که در کنار این اهداف، نگاهی نیز به بازسازی و احیای تمدن اسلامی داشته است.
لکزایی در همین باره افزود: به منظور ترسیم هویت ملی و دینی خودمان و داشتن نگاه روش مند و نقادانه، توجه به سنت فکری جدی است و این نگاه ما به حکمت متعالیه، برای تحکیم سنت فکری می باشد.
وی درباره انگیزه های تالیف این کتاب نیز گفت: این کتاب در راستای تحقق علوم سیاسی، مبتنی بر مبانی ایرانی و اسلامی تالیف شده است و شاید بتوان گفت که برای فلسفه سیاسی در جامعه ای که ما در آن زندگی می کنیم و دارای مشکلات خاص خود است، تهیه و تنظیم شده است.