محسن جبار نژاد، پژوهشگر :آزادی از آن مفاهیم سهل و ممتنع است که بهرغم بداهت آغازینش، بهدشواری فراچنگ میآید. این مفهوم کشدار و سیال، جز با ارجاع به بنیادهای اساسی مکاتب فکری مختلف وضوح معنایی نمییابد و الا به مفهومی رتوریک که صرفا به سوءتفاهمها دامن میزند و مناسب مجالس خطابه است تبدیل میشود. گفتوگویی را که از نظر میگذرانید، شروعی است برای ردیابی و طرح مسالهمند مفهوم آزادی در آرای متفکران مسلمان معاصر. سلسله گفتوگوهای آزادی در فلسفه سیاسی متفکران مسلمان معاصر را با طرح آزادی در فلسفه سیاسی امامخمینی(ره) شروع میکنیم و بهمرور دنباله این مفهوم را در آرای سایر متفکران مسلمان پی خواهیم گرفت. دومین گفتوگو از این سلسله گفتوگوها را با دکتر شریف لکزایی که دستکم بیش از دودهه بر مساله آزادی متمرکز است، در ادامه میخوانیم.
نسبت حکمت متعالیه با آزادی چیست و ثانیا نوع نگاه امام خمینی(ره) به مساله آزادی به چه میزان تحتتاثیر حکمت متعالیه است؟ دلالتهای آن را چگونه میتوان به مخاطب نشان داد؟ آیا شما در این کتاب این دلالتها را به مخاطب ارائه کردهاید یا خیر؟ حکمت متعالیه تا چه حد واجد پتانسیلهای ذاتی برای ارائه نظریه آزادی آن هم نه صرفا نظریههای کلامی آزادی مثل مساله امکان یا امتناع اختیار در آدمی که سالها مورد مجادله نظری و کلامی فراوانی در بین متفکران اسلامی بوده است، بلکه نظریه جامع بهعنوان راهنمای عملی انسان معاصر در جامعه امروزی محسوب میشود. آیا اصولا چنین انتظاری از دستگاه حکمت متعالیه اصلا منطقی است؟